Regel 1 uit mijn volgende boek, dat best eens 'Verkopers zijn engelen' zou kunnen gaan heten: de klant heeft altijd gelijk dus je gééft de klant ook altijd gelijk.
vrijdag 17 december 2010
dinsdag 7 december 2010
1 minuut en 1 seconde bellen, 1 uur afrekenen
Parkeergarages mogen hun tarieven niet langer naar boven afronden. De Tweede Kamer nam op 7 december (2010) een voorstel aan om tegen te gaan dat parkeergarages onredelijke bedragen vragen.
Zo hoeft iemand die een uur en een minuut geparkeerd heeft niet langer voor twee uur te betalen.
Minister van Economische Zaken Maxime Verhagen (CDA) moet bij gemeenten en particuliere eigenaren van garages afspraken maken over de tarieven.
Goed nieuws.
Want parkeer je auto nu eens in parkeergarage De Kolk in Amsterdam. Daar betaal je niet meer per uur maar per 54 minuten. Het tarief is 4 euro per ‘54 minuten of een gedeelte hiervan’, zoals eigenaar QPark op zijn website aangeeft. Voor 55 minuten parkeren betaal je dus 8 euro. En 's Neerlands marktleider QPark heeft heel veel parkeergarages.
Als het Kamervoorstel wet wordt, komt nu een einde aan die slinkse praktijken.
Nu nog die rare 54 minuten. Waarom is dat niet een uur (=60 minuten)?
Winkelbelangenclub Detailhandel Nederland sprak eerder dit jaar al schande van deze verkapte verhoging van parkeertarieven. ‘Op slinkse wijze wordt parkeren voor de consument steeds duurder. De consument betaalt vaak nog steeds hetzelfde bedrag, maar dan per 50 of 57 minuten in plaats van per uur.’ Detailhandel Nederland wil dat iedereen zijn parkeerplaats kan betalen per minuut.
Zo hoeft iemand die een uur en een minuut geparkeerd heeft niet langer voor twee uur te betalen.
Minister van Economische Zaken Maxime Verhagen (CDA) moet bij gemeenten en particuliere eigenaren van garages afspraken maken over de tarieven.
Goed nieuws.
Want parkeer je auto nu eens in parkeergarage De Kolk in Amsterdam. Daar betaal je niet meer per uur maar per 54 minuten. Het tarief is 4 euro per ‘54 minuten of een gedeelte hiervan’, zoals eigenaar QPark op zijn website aangeeft. Voor 55 minuten parkeren betaal je dus 8 euro. En 's Neerlands marktleider QPark heeft heel veel parkeergarages.
Als het Kamervoorstel wet wordt, komt nu een einde aan die slinkse praktijken.
Nu nog die rare 54 minuten. Waarom is dat niet een uur (=60 minuten)?
Winkelbelangenclub Detailhandel Nederland sprak eerder dit jaar al schande van deze verkapte verhoging van parkeertarieven. ‘Op slinkse wijze wordt parkeren voor de consument steeds duurder. De consument betaalt vaak nog steeds hetzelfde bedrag, maar dan per 50 of 57 minuten in plaats van per uur.’ Detailhandel Nederland wil dat iedereen zijn parkeerplaats kan betalen per minuut.
Maar dat stiekem extra geld uit de zak van je klanten kloppen is nu eenmaal usance. Vraag maar aan de KPN'en van deze wereld, die voor 1 minuut en 1 seconde mobiel bellen met droge ogen 2 minuten in rekening brengen. Dat heet smart pricing.
Daar helpt geen lieve moedertje aan. We dachten even van wel, maar Eurocommissaris Neelie Kroes werd teruggefloten door Nederlandminister Verhagen die er eind november Kamervragen over beantwoordde in een brief: er komt geen verbod op afronden van telefoongesprekken op hele minuten.
Maar het kan dus allemaal nog erger, leren we van de parkeerboeren. Als QPark binnenkort in mobiele telefonie gaat, reken je voor 1 minuut en 1 seconde bellen 1 uur af. En binnen no time is die minuut 54 seconden geworden, waardoor je voor 55 seconden bellen 120 betaalt.
Alchemisten kregen in duizenden jaren niet voor elkaar wat QPark doet in een handomdraai op een druilerige maandagochtend. Uit niks goud maken.
woensdag 24 november 2010
Wisdom of the crowds, altijd welkom
Leerzame reactie van Jacqueline de Witte van
Restaurant Kraaghof in Zaamslag bij Terneuzen op een interview met mij over De verkoopmaffia op zakenmagazine Zibb.
Een medewerkster van haar werd door 'een zeer ongemanierde gast' op 10 cm van haar gezicht uitgefoeterd om iets waar zij niets aan kon doen, vertelt ze. 'Ik heb die medewerkster 's avond een fles champagne gegeven omdat ik haar zeer correcte reactie waardeerde. Sindsdien is haar werk nog verbeterd. Ze voelt zich echt gewaardeerd. We hebben er later, tijdens een personeelsavond met het hele team over gepraat en heb ik mijn waardering nogmaals uitgesproken. Hiermee heb ik - onbewust - veel goodwill gecreeerd bij het personeel. Daar heb ik nu heel veel voordeel van.'
Ze zegt haar personeel te selecteren op gastvrijheid en vriendelijkheid. 'Ik kan ze leren om een bord te dragen en een fles wijn open te maken, maar vriendelijkheid moet in je zitten. Personeel dat toneel speelt houdt het niet vol.' Maar je kunt als baas je medewerkers kennelijk wel degelijk stimuleren om klachten zelf op te lossen. Niet zuinig zijn met complimenten, is het devies van Jacqueline de Witte.
Daarnaast klopt natuurlijk ook wat reageerders Mars en Jorg onder hetzelfde artikel benadrukken: consumenten en burgers moeten zelf ook hoffelijk en beschaafd zijn. Mars wijst in dit verband op het gezegde 'Wie goed doet, goed ontmoet'.
En Jorg verklapt zelfs een geheimpje: 'Iedere burger is in zekere zin onderdeel van een bedrijf. Dus: verbeter de wereld, begin bij jezelf.' Kijk. Daar kunnen we wat mee.
Een medewerkster van haar werd door 'een zeer ongemanierde gast' op 10 cm van haar gezicht uitgefoeterd om iets waar zij niets aan kon doen, vertelt ze. 'Ik heb die medewerkster 's avond een fles champagne gegeven omdat ik haar zeer correcte reactie waardeerde. Sindsdien is haar werk nog verbeterd. Ze voelt zich echt gewaardeerd. We hebben er later, tijdens een personeelsavond met het hele team over gepraat en heb ik mijn waardering nogmaals uitgesproken. Hiermee heb ik - onbewust - veel goodwill gecreeerd bij het personeel. Daar heb ik nu heel veel voordeel van.'
Ze zegt haar personeel te selecteren op gastvrijheid en vriendelijkheid. 'Ik kan ze leren om een bord te dragen en een fles wijn open te maken, maar vriendelijkheid moet in je zitten. Personeel dat toneel speelt houdt het niet vol.' Maar je kunt als baas je medewerkers kennelijk wel degelijk stimuleren om klachten zelf op te lossen. Niet zuinig zijn met complimenten, is het devies van Jacqueline de Witte.
Daarnaast klopt natuurlijk ook wat reageerders Mars en Jorg onder hetzelfde artikel benadrukken: consumenten en burgers moeten zelf ook hoffelijk en beschaafd zijn. Mars wijst in dit verband op het gezegde 'Wie goed doet, goed ontmoet'.
En Jorg verklapt zelfs een geheimpje: 'Iedere burger is in zekere zin onderdeel van een bedrijf. Dus: verbeter de wereld, begin bij jezelf.' Kijk. Daar kunnen we wat mee.
dinsdag 23 november 2010
Youp krijgt wéér klachten
‘De overeenkomst tussen Youp en helpdesks is dat ze beide onbereikbaar zijn.’
Die grap is al veel vaker gemaakt (zie bijvoorbeeld Rob Wijnberg op nrc.next).
Maar het blijft snedig opgemerkt van oprichter Allard Nooteboom van klachtensite QQLQ.nl (spreek uit als kukuleku, denk aan de haan die je ’s ochtends wakker kraait). Hij benaderde tevergeefs T-Mobile-basher Youp van ‘t Hek om te kijken of hij iets kon betekenen voor de duizenden klagers die de cabaretier al mailden na diens oproep op Twitter om slechte ervaringen met helpdesks. Dat vertelt Nooteboom vandaag aan dagblad De Pers.
Hij is namelijk in het nieuws met zijn klaagsite.
Zijn QQLQ.nl publiceert vandaag de Nationale Klachtenmonitor 2010. Die geeft een overzicht van de bedrijven waarover het meest geklaagd wordt, welk bedrijf het laagste cijfer krijgt voor de klachtafhandeling en welk bedrijf het snelst en het beste klachten oplost.
Opmerkelijk is dat in zijn ‘Meeste klachten’-tag cloud (zie afbeelding boven dit stukje) KPN er uit springt. Laat KPN er nou ook negatief uitspringen uit het onderzoek naar het onvriendelijkste bedrijf van Nederland van No Ties/Peil.nl bij de introductie van mijn boek De verkoopmaffia op 1 november. In de top 3 van dat onderzoek onder 2000 Nederlanders stonden verder UPC en Ziggo. En juist die twee lichten ook in omineus kloek lettercorps op in QQLQ’s klachtenwoordwolk.
T-Mobile en Vodafone maakten de top 5 vol, en ja hoor, die verschijnen ook in chocoladeletters in het naming en shaming-hoekje van de Nationale Klachtenmonitor 2010.
Oprichter Nooteboom hoopt dat zijn site belangrijk wordt bij het keuzegedrag van consumenten. Ook hij noemt dan de Nederlandse Energie Maatschappij als slecht voorbeeld. ‘Ik zag laatst een reclame van de NEM, maar wist al hoeveel klachten over dat bedrijf binnen waren gekomen. Ik zou daar dus nooit energie afnemen. Het verkoopverhaal klinkt goed, maar als consument wil je uiteindelijk bij een leverancier zitten die je het snelst helpt als er problemen zijn.’
Dat laatste is mooi gezegd. Zorgen dat alles goed komt. Dat zou een prachtige belofte zijn. Aan te bevelen voor elk bedrijf dat werk maakt van aardigheid.
woensdag 17 november 2010
Welja, geef je personeel maar de schuld, NEM
De Consumentenautoriteit heeft de Nederlandse Energie Maatschappij (NEM) boetes opgelegd van in totaal een dikke miljoen euro voor misleidende telefonische werving, meldt Adformatie.
Het energiebedrijf van 'Ik zeg doen' hield zich niet aan de telemarketingregels. 'Zo werd aan het begin van het gesprek de identiteit van het bedrijf en het commerciële oogmerk niet duidelijk genoemd. Ook werden misleidende mededelingen gedaan over de kosten en het te behalen prijsvoordeel.'
NEM ziet klanten niet als mensen maar als uit te buiten slachtoffers. Dat woord gebruikt Günter - Ik, Ali - Walraff die voor zijn boek Heerlijke nieuwe wereld in een callcenter (in Keulen) undercover ging.
De baas van het callcenter hield hem voor dat hij als een houtkever aan het fundament van de opvattingen van de klant moest knagen. Hij werd opgeleid tot ‘oplichter’, aldus Walraff. En hij ging er vol in. ‘Op mijn eerste werkdag val ik in totaal zo’n tachtig personen lastig. Het woord “klant” staat me tegen, want “potentieel slachtoffer” is meer in overeenstemming met de waarheid. Bij niemand van deze tachtig had ik het idee dat mijn telefoontje gewenst was. Velen gaven te kennen het als terreur te ervaren om keer op keer lastiggevallen te worden met aanbiedingen.’
De NEM-terroristen haalden op vergelijkbare wijze honderdduizenden nieuwe klanten binnen.
Als het zakenmagazine Z24 medeoprichter Pieter Schoen (35) van de NEM aanspreekt op zijn 'succes' en de tik van de Consumentenautoriteit in een interview schrikt deze er niet voor terug om zijn personeel de schuld te geven. Hij zegt unverfroren: 'Het blijkt echt lastig om goed personeel te werven dat met de juiste toon je klanten te woord staat.'
Maar Schoen belooft zijn leven te beteren. 'Nu moet de focus meer liggen op klantbehoud. We zijn volledig gestopt met telemarketing, en proberen de deur-tot-deur verkoop anders te organiseren. Vroeger werden verkoopmedewerkers betaald per getekend contract, maar dat geeft mensen de verkeerde prikkel; die gaan zoveel mogelijk contracten scoren. Nu krijgen verkoopmedewerkers een dagtarief, en worden ze daarnaast niet alleen beloond voor het aantal afgehandelde contracten, maar óók voor het laagst aantal klachten.'
En het gaat er niet minder hard aan toe op zijn callcenters. Schoen: 'Ook doen we sinds een tijdje aan naming and shaming op de callcenters. Klanten krijgen per email een formulier waarop ze aan kunnen geven hoe de service was, en of hun probleem is opgelost. Deze formulieren worden in statistieken verwerkt, en elke week wordt deze uitdraai op het prikbord gehangen. Zo zie je precies wie er slecht én wie er goed scoort.'
Hoeveel keer heeft Schoen in zijn leven niet al grappen gehoord met het gezegde 'Wie de schoen past trekke hem aan'. Maar de precieze strekking daarvan heeft deze Schoen nooit begrepen.
Het energiebedrijf van 'Ik zeg doen' hield zich niet aan de telemarketingregels. 'Zo werd aan het begin van het gesprek de identiteit van het bedrijf en het commerciële oogmerk niet duidelijk genoemd. Ook werden misleidende mededelingen gedaan over de kosten en het te behalen prijsvoordeel.'
NEM ziet klanten niet als mensen maar als uit te buiten slachtoffers. Dat woord gebruikt Günter - Ik, Ali - Walraff die voor zijn boek Heerlijke nieuwe wereld in een callcenter (in Keulen) undercover ging.
De baas van het callcenter hield hem voor dat hij als een houtkever aan het fundament van de opvattingen van de klant moest knagen. Hij werd opgeleid tot ‘oplichter’, aldus Walraff. En hij ging er vol in. ‘Op mijn eerste werkdag val ik in totaal zo’n tachtig personen lastig. Het woord “klant” staat me tegen, want “potentieel slachtoffer” is meer in overeenstemming met de waarheid. Bij niemand van deze tachtig had ik het idee dat mijn telefoontje gewenst was. Velen gaven te kennen het als terreur te ervaren om keer op keer lastiggevallen te worden met aanbiedingen.’
De NEM-terroristen haalden op vergelijkbare wijze honderdduizenden nieuwe klanten binnen.
Als het zakenmagazine Z24 medeoprichter Pieter Schoen (35) van de NEM aanspreekt op zijn 'succes' en de tik van de Consumentenautoriteit in een interview schrikt deze er niet voor terug om zijn personeel de schuld te geven. Hij zegt unverfroren: 'Het blijkt echt lastig om goed personeel te werven dat met de juiste toon je klanten te woord staat.'
Maar Schoen belooft zijn leven te beteren. 'Nu moet de focus meer liggen op klantbehoud. We zijn volledig gestopt met telemarketing, en proberen de deur-tot-deur verkoop anders te organiseren. Vroeger werden verkoopmedewerkers betaald per getekend contract, maar dat geeft mensen de verkeerde prikkel; die gaan zoveel mogelijk contracten scoren. Nu krijgen verkoopmedewerkers een dagtarief, en worden ze daarnaast niet alleen beloond voor het aantal afgehandelde contracten, maar óók voor het laagst aantal klachten.'
En het gaat er niet minder hard aan toe op zijn callcenters. Schoen: 'Ook doen we sinds een tijdje aan naming and shaming op de callcenters. Klanten krijgen per email een formulier waarop ze aan kunnen geven hoe de service was, en of hun probleem is opgelost. Deze formulieren worden in statistieken verwerkt, en elke week wordt deze uitdraai op het prikbord gehangen. Zo zie je precies wie er slecht én wie er goed scoort.'
Hoeveel keer heeft Schoen in zijn leven niet al grappen gehoord met het gezegde 'Wie de schoen past trekke hem aan'. Maar de precieze strekking daarvan heeft deze Schoen nooit begrepen.
‘Callcenters zijn de moderne variant van de mijnen,’ schrijft Günter Walraff.
dinsdag 16 november 2010
Helpdesks helpen... maar welke kant op?
De Telegraaf maakt zich in zijn Reiskrant druk om dure welkomst-sms'jes.
Jos van Noord van De Telegraaf meldt in zijn rubriek Check Point dat hij wel 'honderden reacties' kreeg op zijn vraag over die 'onuitstaanbare sms'jes bij elke grensoverschrijding'.
Mensen zijn die 'onhebbelijke vakantie-spam' helemaal zat.
'Stoppen met die geldklopperij!', mailt een Van Dijk uit Zaanstad naar Van Noord/De Telegraaf. 'Als wij met de caravan richting Spanje gaan, begint het vóór de Belgische grens al: welkom hier en welkom daar. Telkens die onuitstaanbare sms’jes. Ons beltegoed verdwijnt ermee als sneeuw voor de zon. Wie gaat daar wat aan doen?'
En je kunt er niet vanaf, het is niet uit te zetten, meldt een lezer. Al zeggen de telefoonmaatschappijen zelf van wel.
Van Noord haalt halverwege zijn stuk mijn boek erbij.
Hij schrijft: 'In zijn spraakmakende boek ’'De Verkoopmaffia’, dat juist deze week verscheen, concludeert marketingjournalist Erwin Wijman dat klantonvriendelijke ondernemingen zoals telefoonbedrijven op den duur zichzelf de das om doen. Hun aanstootgevende helpdesks helpen uitsluitend een maatschappij te creëren waarin mensen elkaar niet meer vertrouwen. Zij geven hun klanten het gevoel te worden opgelicht (Brussel grijpt ook niet voor niks steeds in), maar als hun klanten protesteren, dan zijn ze niet thuis.'
En het is dus echt erg. Waar er maar over het onderwerp geschreven wordt, melden tientallen of honderden lezers zich met verontwaardigde reacties. Of twee met heel vileine reacties, zoals hier op een apologie van de baas van verenigde helpdesks (zie reacties onderaan).
Ja, wie gaat daar wat aan doen?
Goeie vraag.
Mailt een G. de Jongh naar Van Noord/De Telegraaf: 'Zodra er een telefoonbedrijf opstaat dat z’n klanten weer als mens behandelt, stapt iedereen daar meteen op over!'.
Dat 'opstaat' is een mooi gekozen woord. En dat 'als mens' idem dito. Tijd voor een verlosser.
Jos van Noord van De Telegraaf meldt in zijn rubriek Check Point dat hij wel 'honderden reacties' kreeg op zijn vraag over die 'onuitstaanbare sms'jes bij elke grensoverschrijding'.
Mensen zijn die 'onhebbelijke vakantie-spam' helemaal zat.
En die zogenaamde ’berichtenservice’ is, voor alle duidelijkheid, kosten klant.
'Stoppen met die geldklopperij!', mailt een Van Dijk uit Zaanstad naar Van Noord/De Telegraaf. 'Als wij met de caravan richting Spanje gaan, begint het vóór de Belgische grens al: welkom hier en welkom daar. Telkens die onuitstaanbare sms’jes. Ons beltegoed verdwijnt ermee als sneeuw voor de zon. Wie gaat daar wat aan doen?'
En je kunt er niet vanaf, het is niet uit te zetten, meldt een lezer. Al zeggen de telefoonmaatschappijen zelf van wel.
Van Noord haalt halverwege zijn stuk mijn boek erbij.
Hij schrijft: 'In zijn spraakmakende boek ’'De Verkoopmaffia’, dat juist deze week verscheen, concludeert marketingjournalist Erwin Wijman dat klantonvriendelijke ondernemingen zoals telefoonbedrijven op den duur zichzelf de das om doen. Hun aanstootgevende helpdesks helpen uitsluitend een maatschappij te creëren waarin mensen elkaar niet meer vertrouwen. Zij geven hun klanten het gevoel te worden opgelicht (Brussel grijpt ook niet voor niks steeds in), maar als hun klanten protesteren, dan zijn ze niet thuis.'
En het is dus echt erg. Waar er maar over het onderwerp geschreven wordt, melden tientallen of honderden lezers zich met verontwaardigde reacties. Of twee met heel vileine reacties, zoals hier op een apologie van de baas van verenigde helpdesks (zie reacties onderaan).
Ja, wie gaat daar wat aan doen?
Goeie vraag.
Mailt een G. de Jongh naar Van Noord/De Telegraaf: 'Zodra er een telefoonbedrijf opstaat dat z’n klanten weer als mens behandelt, stapt iedereen daar meteen op over!'.
Dat 'opstaat' is een mooi gekozen woord. En dat 'als mens' idem dito. Tijd voor een verlosser.
woensdag 10 november 2010
Hot beer, lousy food, bad service, welcome
Behalve de man die Captain Beefheart de mooiste stem in de popmuziek toeschrijft ken ik geen wonderlijker kerel dan Mister Dodge in Dubbeldam. Dat is Aad van Luijk van Dubbelkluts Oldtimer Billboardcar. Dubbeldam is Dordrecht. De uitbater van een reclameauto die volstrekt uniek is.
Alleen al hoe hij een megamaffe familiegeschiedenis bij elkaar kletst die hij op zijn bedrijfssite verkoopt onder de naam Dubbelklutsologie ('U ook wilt van de ontroerende Dubbelkluts familiegeschiedenis alles weten?'). Deze genealiegie of vooruit genialiegie - we kijken hier niet op een woordspelinkje meer of minder - is verplichte kost voor genealogen en Bavarialiefhebbers (dezelfde mensen?), want Aad van Luijk lijkt geobsedeerd door het Brabantse biermerk en bijbehorende Bavarettes.
Maar daar gaat het nu niet over. Aad van Luijk, fan van De verkoopmaffia van het eerste uur, maakte zijn eigen versie van Deverkoopmaffiareclame (die u hier zit te lezen). In beeld, want beeld is zijn kracht. Oók zijn kracht, moet erbij, want hij is geen man van weinig woorden. Maar die Dodge, die Titanic, die gezellige aanprijzing op het portier, dat is een winnende combinatie. En kost niet meer dan vanaf 295 euro per dag, inclusief chauffeur en brandstof voor 65 km ('Zeil billboardset 2 FC bedrukte zeilen in spanramen').
Alleen al hoe hij een megamaffe familiegeschiedenis bij elkaar kletst die hij op zijn bedrijfssite verkoopt onder de naam Dubbelklutsologie ('U ook wilt van de ontroerende Dubbelkluts familiegeschiedenis alles weten?'). Deze genealiegie of vooruit genialiegie - we kijken hier niet op een woordspelinkje meer of minder - is verplichte kost voor genealogen en Bavarialiefhebbers (dezelfde mensen?), want Aad van Luijk lijkt geobsedeerd door het Brabantse biermerk en bijbehorende Bavarettes.
Maar daar gaat het nu niet over. Aad van Luijk, fan van De verkoopmaffia van het eerste uur, maakte zijn eigen versie van Deverkoopmaffiareclame (die u hier zit te lezen). In beeld, want beeld is zijn kracht. Oók zijn kracht, moet erbij, want hij is geen man van weinig woorden. Maar die Dodge, die Titanic, die gezellige aanprijzing op het portier, dat is een winnende combinatie. En kost niet meer dan vanaf 295 euro per dag, inclusief chauffeur en brandstof voor 65 km ('Zeil billboardset 2 FC bedrukte zeilen in spanramen').
maandag 8 november 2010
Waarom mijn boek geld kost
Mooie reactie van ene Indigo op nujij.nl op het bericht 'Nederlandse verkoopmaffia krijgt krappe voldoende' op Nu.nl. (Klik op plaatje voor een leesbare tekst).
Beter gezegd, reactie op de reacties daarop.
Indigo's slotzin raakt de kern van mijn pleidooi (mijn boek).
'Dan moet het toch niet al te moeilijk zijn om je een beetje in elkaars positie in te leven en samen een oplossing te vinden voor dit probleem?'
Precies.
Het is wat een groot hotel zichzelf en zijn medewerkers voorhoudt: 'We are ladies and gentlemen serving ladies and gentlemen' (motto Ritz-Carlton hotel).
Indigo in 28 woorden, Ritz-Carlton in 9 en ik in 56.000 woorden. Ook 56.000 memorabele woorden.
Mijn boek kost dan ook 19,95 euro.
dinsdag 2 november 2010
zaterdag 30 oktober 2010
De verkoopmaffia de film - enger dan Sint
Trrrrring.
‘Ja, nee, wacht even, ik neem even de telefoon op... Hallo?’
‘Goedemorgen, met Johan Wouters. Wilt u het boek De verkoopmaffia direct kopen toets 1. Wilt u onze andere aanbiedingen horen toets 2. Wilt u direct teruggebeld worden door een van onze medewerkers toets 3. Wilt u de opties nog een keer horen toets 7. Wilt u dat wij de verbinding verbreken en u morgen weer bellen toets 8. Toets 9 om terug te keren naar het hoofdmenu. U bent in het hoofdmenu. Wilt u het boek De verkoopmaffia direct kopen toets 1. Wilt u...’
'Ach schei toch uit.'
Fin.
dinsdag 26 oktober 2010
Het Youp van 't Hek-effect
'En niet alleen T-Mobile. De totale maffia!' pakt @youpvanthek aan.
In een andere tweet zegt hij: 'De helpdeskmaffia heeft niet alleen met mij te maken. Ik spreek namens velen. Veel te velen!!!!!'
Het lijkt of Van 't Hek mijn boek De verkoopmaffia al gelezen heeft. Grapje. Natuurlijk heeft hij mijn boek gelezen. We hebben afgesproken dat we samen gaan zorgen dat de verkoopmaffia zichzelf nu eindelijk eens oprolt. Per 1 november. Ha ha. Weer een grapje. Cabaret is aanstekelijk.
Niettemin, heerlijk is het. De even beroemde als beruchte Buckler-killer effent de weg met zijn tweets en columns en tv-optreden bij #PenW en alle belendende publiciteit: hier en hier. En mijn boek valt in het schot. De wereld wordt er nu al mooier op. En dan moet mijn boek nog uitkomen: op 1 november.
zaterdag 25 september 2010
Ze willen wel hun spullen aan je kwijt maar niet met je praten
Wie moet eten, spullen nodig heeft, elektriciteit en gas verbruikt, en ook nog een tv-kabelabonnement wil, maakt de verschrikkelijkste dingen mee. Vijfentwintig jaar wonen en leven in een consumptiemaatschappij leidt tot alcoholisme, cokeverslaving, gekte of een boek.
Het is een boek geworden.
Een vermakelijk schotschrift zou je het kunnen noemen. Het gaat over dure 0900-nummers, noreply-adressen, customers, self loading cargo (huh? Zo noemen ze passagiers in de luchtvaart), callcenters, managers relatiebeheer, invulformulieren, onpersoonlijk fatsoen en persoonlijk onfatsoen, leveringsvoorwaarden, de gesel van de efficiency, koopverslaafde consumenten en tandpastacartridges.
Het gaat over verkopers die wel hun spullen aan je kwijt willen, maar niet met je willen praten (vrij naar Roosbeef's Ze Willen Wel Je Hond Aaien, Maar Niet Met Je Praten). Over ondernemingen die klanten zien als noodzakelijk kwaad.
Iedereen die wel eens een slechte ervaring heeft gehad met zijn energiebedrijf, bank, verzekeraar, telefoonmaatschappij, bakker, supermarkt, iedereen dus, ziet zijn of haar probleem terug in dit boek. Ziet dat het gezien is, dat het niet onopgemerkt is gebleven.
Maar De verkoopmaffia is vooral een inspirerend managementboek. Een handboek hoffelijkheid. Een boek over het driedubbele effect van aardig doen. Je hebt zelf meer plezier in je werk, je personeel voelt zich prettiger en aardigheid levert meer geld op. Kortom, doe aardig tegen uw klanten en uw bedrijf bloeit als nooit tevoren en u hoeft nooit meer een managementboek te lezen en u wordt veel gelukkiger.
O ja, het boek komt uit op maandag 1 november 2010.
Abonneren op:
Posts (Atom)